Gin zeej t’oog

Op zaterdag 7 februari 2009 ging voor De Pion 4 in de uitwedstrijd tegen BSV 4 in de 4e ronde van klasse 2A van de externe competitie van de NBSB gin zeej t’oog! Onderweg naar het ruim 700 jaar oude Markizaatstadje, uiteraard via allerlei sluiproutes, werden we al snel gespot door de plissie. Deze Bergse Steketee was met “wagetjes kijken” welgeteld elf dagen te vroeg of was het de Sjampetter uit Tullepetaonestad die de route voor de Otobusrellie aan het verkennen was? Da wulde nie wete! Aangekomen bij Café Bellevue ter hoogte van de Stalen Brug in Bergen op Zoom werden we met alle egards ontvangen door Rene Punt, voorzitter van BSV, die bij aanvang van de middag indruk wekte met een voor iedereen uiterst vriendelijke speech. Chapeau!

In deze regelrechte streekderby speelde BSV 4 met een gemiddelde teamrating van 1705 ratingpunten in de voor haar sterkste opstelling van dit seizoen. De Pion 4 daarentegen speelde in haar zwakste opstelling. Ivo Kok verontschuldigde zich vroegtijdig doordat hij schoolverplichtingen had in Strasbourg in Frankrijk. In Strasbourg is de zetel van de Raad van Europa, het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en het Europees Parlement gevestigd. Chris Lambregts was zijn vervanger. Sander le Sage had jammer genoeg werkverplichtingen. Nu moest ondergetekende, Ger “The Captain” IJzermans hem vervangen. De gemiddelde teamrating van De Pion 4 bedroeg tegen de achtergrond van het hiervoor gestelde slechts 1626 ratingpunten.

Henk “De Tank” van Weersel speelde op bord 5 met wit tegen Bas van de Putten (1735). Overigens doet Van der Putten qua lichaamsbouw ook niet voor een tank onder. Maar ja, er kan er maar een “de tank” zijn. Met Henk zijn gezondheid gaat het de laatste tijd gelukkig weer een stuk beter. Dat is ook te merken aan zijn spel. Helaas resulteerde dat voor deze gelegenheid niet in een overwinning. Na ongeveer 2½ uur spelen, waarin Van de Putten zich met verve verdedigde, was een remiseachtige stelling het resultaat. De vrede werd snel getekend. Cees “Chunky Monkey” IJzermans speelde op bord 2 met zwart tegen Bob Verveda (1780). Nadat in het eindspel, na het afruilen van de laatst overgebleven torens een handjevol pionnen en ongelijke lopers over waren gebleven, werd ook hier de strijdbijl snel begraven. Tussenstand: 1 – 1.

Emile “e-m@il” Broeders speelde op bord 6 met zwart tegen Bert van der Linden (1730). Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid gaat Emile na de zomervakantie natuurkunde (sterrenkunde) studeren in Utrecht. Hij gaat zich bezig houden met kwantum-mysteries of zoiets. Emile steeg voor deze gelegenheid weer eens ver boven zichzelf uit. De kracht waarmee hij zijn tegenstander gedecideerd na een uurtje of drie spelen zijn plaats wees was ongekend, Vriendelijk zoals altijd, maar toch beslist! De strategisch beoogde voorspong was daarmee een feit. Tussenstand: 2 – 1. Nu kwam het voor BSV 4 aan op veer- en wilskracht, waarvan ze later geen blijk gaven. Voor De Pion 4 was deze match inmiddels niet meer dan een strategisch geheel.

Chris “Zizaxx” Lambregts speelde als superinvaller op bord 4 met zwart tegen Erik Ruben (1799). Vanuit een gecompliceerde stelling overheerste Chris alles overziend als een ware veldheer. Ruben werd dan ook vakkundig opgerold. Tussenstand 3 – 1. Frank “Franky Boy” Lambregts speelde op bord 7 met wit tegen Fred Kaijser (1657). Frank die de laatste weken in vele opzichten duidelijk aan een opmerkelijke opmars bezig is won ergens een pion en Kaijser miste naar eigen zeggen de kans op remise. Franky Boy rules! Tussenstand: 4 – 1.

Op bord 8 speelde ondergetekende, Ger “The Captain” IJzermans, met zwart tegen Sander Ruben (1394). Ja, ….. de zoon van! Ondanks dat wit opende met f4 reageerde ik uiteraard met c6. Na: 2. e4 – d5, 3. e5 – e6, 4. d4 – g6, 5. g3 – b5, 6. c3 – werd met Pd7 voor het eerst een ander stuk dan een pion beroert. Na 23 zetjes stond alles muurvast. Forceren was voor beiden geen optie. Tussenstand: 4½ – 1½. Dustin “Razorlike” van Weersel speelde met wit op bord 3 tegen Piet Bruys (1670). Dustin maakte het zichzelf moeilijker dan nodig was. Nadat hem duidelijk werd dat de overwinning al op het droge was, besloot hij remise aan te bieden. Dat werd na een zeer korte bedenktijd terecht aangenomen.

Erik-Jan “Phoenix” Colijn speelde op bord 1 met wit tegen Ronny Liekens (fiderating: 1878). Volgens de overlevering is Liekens in Holland beter bekend als de Leeuw van Vlaanderen. Volgens de inlichtingendienst van De Pion niet meer dan een zeer gewaardeerd bestuurslid van Schaakkring Moretus in Hoboken met een fide-rating van 1878 en met géén of weinig ervaring met schaken in Nederland. Naarmate de partij vorderde begon Liekens, op het randje van protest, geluid te produceren. Uit de vergaarde informatie is echter gebleken dat Schaakkring Moretus is voortgekomen uit de plaatselijk muziekfanfare. Dat schaken voor Liekens dan gepaard gaat met het produceren van geluid is op zich wel te verklaren. Wel of geen Leeuw van Vlaanderen, met of zonder geluid, Erik-Jan maakte deze onbekende bekende in het eindspel hardhandig duidelijk dat er met hem niet te spotten viel. Het verzet van Liekens in het laatste halfuur van de partij was meer dan onzinnig. Het maakte een partij die voor het overgrote deel het aanzien meer dan waard was een stuk minder aantrekkelijk. Eindstand: 6 – 2. Voor De Pion 4 is gin zeej t’oog.