EK in Montenegro

Hallo allemaal,

Wegens tijdgebrek en slechte verbinding kon ik dit niet eerder schrijven, maar omdat ik vandaag snel klaar was heb ik de tijd gehad om een verslagje te maken. Op zaterdag 28 september vertrokken we met z’n allen (schakers en schaaksters,trainers en sommige ouders). We maakten een tussenstop in Belgrade en na een paar uur wachten vlogen we naar Montenegro.Daar aangekomen gingen we met de bus naar ons hotel en kregen we de kamersleutels.De eerste dag in Montenegro zat erop. Op dag 2 stonden we om half 9 op en gingen we om 9 uur verzamelen om gezamenlijk te eten in het restaurant en dit werd ons dagelijkse routine. Na het eten kwam je trainer je halen (Mijn trainer van dit EK was Piet Peelen) en die ging je voorbereiden op je tegenstander. Ik moest tegen Martin-Christian Huber (DUI, 2297) in de eerste ronde. Na een rustige opening en afruilen en sommige dreigingen werd het na 34 zetten remise door zetherhaling (Je mag hier niet onder de 40 zetten remise aanbieden). 

Op dag 3 gingen we weer om 9 uur verzamelen en kwam je trainer je halen. In de 2e ronde moest ik tegen een FM, genaamd Ramil Faizrakhmanov (RUS,2343). De opening was Semi-Slavisch met Dc2 (ik was zwart), en na een slechte pionzet op zet 11 (h6) won hij een pion (Lxh6-Dg6), wat mogelijk werd gemaakt door zijn witte loper op c4, die mijn f7 pion pende.Na ongeveer 15 zetten gaf ik de partij over. In de 3e ronde speelde ik tegen Ignas Sidabras (LIT, 1738). De opening was vrij rustig met wat voordeel hier en daar, maar door een uitstekende verdediging van zwart en met sommige counteraanvallen, werd er snel en veel afgeruild wat later leidde tot een remise pionneneindspel. Ik was echter niet blij om remise te spelen tegen iemand met een veel lagere ELO dan ik en besloot maar om aanvallend te spelen in de volgende ronde. In de 4e ronde speelde ik tegen Mico Timoleo (ALB, 0). Iemand met een ELO van 0 weet je meestal niet wat je moet verwachten, maar omdat ik de vorige ronde remise speelde tegen een veel lagere elo besloot ik agressief en tactisch te spelen, wat leidde tot een snelle stukwinst in een combinatie van 6 zetten wat na een paar zetten ook de partij opleverde. De 5e ronde (ronde voor de rustdag) speelde ik tegen Aleksander Kaczmarek (POL, 2165). Na een rustige opening en niet veel interessants in de eerste 20 zetten begon ik maar aan te vallen en dat leidde tot een kwaliteits-winst. Maar helaas door een te hoge tijdsdruk gaf ik de stelling compleet weg en moest ik helaas overgeven. Dus ging ik met 2 uit 5 de rustdag in.We mochten uitslapen, maar om de ritme nog in tact te houden besloten we maar om gewoon om 9 uur te verzamelen en naar het restaurant te gaan.

Op de rustdag gingen we zaalvoetballen, maar dan op kunstgras.Door een te grote groep Nederlanders besloten we ‘Nederland’ te verdelen in 2 groepen en gingen sommigen bij de Engelsen wegens tekort van spelers. Nederland 1 (waar ik in speelde) verloor helaas van Nederland 2 (0-2) en van de Portugezen (0-2)  en speelden we gelijk tegen de Engelsen (1-1) .Na het voetballen (we hadden de zaal voor 1 uur gehuurd) vroegen de Turken ons om een partijtje te spelen. Dus moest er een team gemaakt worden van de beste voetballers.Helaas verloren we met 3-4 nipt.Na het voetballen gingen we weer terug naar ons hotel om te chillen en te rusten. In de 6e ronde speelde ik tegen een Fin, die Eero Valkama heette (1918). Na een niet zo vaak voorkomende opening (1.e4 e5 2.Lc4 Pc6 3.Pf3 d6 4.c3 Lg4? 5.Db3!) verloor ik al een pion, maar na verschillende counteraanvallen en blokkades kon wit, ondanks zijn pluspion, er niet veel van maken en werd er maar remise gespeeld in een gesloten stelling. In ronde 7 moest ik het met wit opnemen tegen een Wit-Ruslander, genaamd Anton Ostapchick (1900). Na een gewilde koningsaanval van zwart, maar het tot niks leidde werden er veel stukken geruild wat leidde tot een remise stelling. En vandaag speelde ik met zwart tegen Jurij Motovilnik, wederom een Wit-Ruslander, met een ELO van 1841. Na Russisch met 5.Pc3, ontwikkelde ik mijn stukken agressief en werd het tijd om aan te vallen, wat leidde tot dame winst en de partij.

Behalve dat het leuk is om een EK te spelen en ik blij ben om zo’n ervaring mee te maken, is het hier ook heel leuk. De zee is zeer schoon, met mooie stenen aan de kust.Verder zie je ook veel bergen en is het hier lekker warm. Wat je niet in Nederland gewend bent, lijkt het hier normaal voor de inwoners van Montenegro, zoals (niet te) schone kraanwater en zwerfhonden. Ik zal mijn verslagje hierbij laten en hoop dat jullie een soort impressie krijgen van hoe het hier is.

Groetjes uit Budva, Montenegro,

Alik