Terug naar Oegstgeest: winst voor het eerste team

Jan Wolkers had met deze titel een gehele andere invalshoek dan het eerste team hedenmiddag. Terug naar Oegstgeest betekende voor ons de derde keer op rij daarnaartoe maar pas voor de tweede wedstrijd tegen Oegstgeest in de geschiedenis van De Pion.

De eerste confrontatie twee jaar geleden heeft voor vele eerste-teamspelers nog steeds een beladen klank; de insiders weten waar ik over praat.

De berichten over talrijke verkeersknelpunten (Rijkswaterstaat is na de onverwachte slippartijen van enkele weken geleden –volgens de media veroorzaakt door glad, versleten asfalt- ineens benauwd voor claims van gelaedeerde weggebruikers en is massaal overgegaan tot “herstelwerkzaamheden”) waren lichtelijk verontrustend en voor ons aanleiding om extra vroeg te vertrekken. Het bereiken van het café in Oegstgeest was voor de meeste spelers toch geen probleem.

Onze twee Belgische spelers echter waren zeer vroeg vertrokken uit Antwerpen doch belden kort voor het aanvangstijdstip met het bericht dat zij pas bij Nootdorp waren. De wedstrijd begon derhalve met twee niet bezette borden. Op enig moment ving ik bij toeval een opmerking op van een van de spelers van het tweede team van Oegstgeest, de heer S., gericht aan een van de spelers van hun eerste team. Die opmerking luidde dat wij kennelijk zo bang waren voor hen dat wij maar vast genoegen namen met twee reglementaire nullen. En, ik zeg het er maar bij, die opmerking leek niet als grap bedoeld. Terugdenkend aan de onverkwikkelijke gebeurtenissen van twee jaar geleden kreeg ik acuut een onverantwoorde adrenalinestoot. Erg leuk……….

Gelukkig verschenen Robert en Bert nog binnen het uur na aanvang in de zaal.
De wedstrijd verliep aanvankelijk ook op de borden uiterst stroef. Het volgende speelde zich af.

Als eerste maakte invaller Marc Naalden op bord 6 een soepele remise tegen Sjaak/Jacques Kamps. In die partij gebeurde heel weinig.
Daarna werd Marc Dogge in een naar zijn zeggen slechte partij opgebracht door Joop Piket.
Bert van Ael kwam op bord 8 slecht uit de opening tegen Leeuwenburgh, doch hield stand en maakte eveneens remise.

Pim Eerens speelde op bord 7 tegen Caroline Slingerland een goede partij en won overtuigend. De slotstelling was buitengewoon triest voor zijn tegenstandster.
Daarna werd de partij van Charles Kuijpers beslist. Het duurde weliswaar lang voordat hij op bord 5 tegen Pieter Pouw voordeel had, maar toen ging het wel erg hard.

Peter Kuijpers was door onze alwetende teamcaptain op bord 2 geplaatst. Hij speelde tegen Fred Slingerland een moeizame partij (wat wil je met zo’n opening :)) en kwam in serieus verliesgevaar. Peter wist echter af te wikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers dat met nauwkeurig spel remise werd.

Robert Schuermans speelde op bord 4 (wederom) een fantastische partij, nu tegen Van ’t Hof. Na luttele zetten waren er alweer duizelingwekkende complicaties op het bord te zien. Robert gaf met zwart in een Koningsindisch vierpionnenspel een kwaliteit voor enkele pionnen en kreeg mooi spel. Hij besliste de partij op fraaie wijze in het eindspel met een kwaliteit minder maar drie pionnen méér. Daarmee waren de matchpunten binnen. Robert heeft nu vier uit vier!!

Ludo Tolhuizen kreeg op bord 1 IM Nebosja Nikolic te bestrijden en deed dat met verve en op originele wijze. Teneinde zijn openingsrepertoire niet aan de openbaarheid prijs te geven ga ik hier verder niet op in. Na harde strijd geraakte Ludo in een dame-eindspel een pion achter en moest uiteindelijk de vlag strijken.

Op de terugweg liepen wij met dank aan Rijkswaterstaat vast in een verkeerschaos in en rond Leiden. Dat mocht echter de pret niet drukken; het eerste heeft wederom gezegevierd!