Onderweg naar Overschie waren we wat bevreesd voor blokkade-acties. Die vrees bleek, gelukkig, onterecht; de heenreis verliep zeer voorspoedig. Wel gaf onze teamcaptain Bas ons een waarschuwing mee. Overschie 2 stond dan wel niet zo hoog, maar ze hadden in elke wedstrijd minstens 3½ bordpunt. Zo slecht waren ze dus zeker niet. Ook kregen Theo en Henk het nog over vakantie in Spanje. Op de vraag van Theo of Henk nog naar de Sagrada Familia in Barcelona was geweest reageerde Henk fel. "Nee, nee. Ik ga niet een kerk binnen. Dat doe ik niet!" En even later kwamen we aan in Overschie en wat zien we daar? Een grote kerk! Ad vond hem wel mooi en liep eropaf om er een foto van te maken. En op dat moment zagen voor de kerk een groot bord: "Schaakgenootschap Overschie." Die kerk was de speellocatie! En zo moest Henk alsnog de kerk in.
Aan "voor het zingen de kerk uit" doen we niet. Geen korte partijen, geduld is een schone zaak. Daar zijn we tot nu toe ver mee gekomen. Hoewel: Bas Snijders was redelijk op tijd klaar. Remise was het resultaat. Met Ad Bruijns ging het bepaald niet goed. Hij kreeg een venijnige aanval over zich heen en was in serieuze problemen. Ik weet niet of Ad stiekem een schietgebedje heeft gedaan in de kerk, maar als dat zo was heeft het geholpen. Zijn tegenstander blunderde ineens een stuk weg en Ad stond ineens straal gewonnen. Niet veel later gaf zijn tegenstander dan ook op.
Een tijd later dienden Bas Robben en Thimo Linders gezamenlijk een mokerslag uit aan Overschie door beiden hun partij te winnen. Bas maakte met een paar mooie krachtzetten gehakt zijn tegenstander en Thimo walste dwars door het midden de stelling binnen en won overtuigend. En toen stonden we ineens met 3½-½ voor en de winst al zo goed als binnen, met name omdat Anthony en ik intussen ook gewoon heel lekker stonden.
Theo Potjes stond lange tijd bijzonder aardig, maar laat in de partij kreeg hij wat last van vermoeidheid en na een paar mindere zetten verloor hij alsnog. Henk Alberts had het de hele middag al lastig en met een ongelukkige zet was het ineens helemaal uit. Henk voelt zich echt niet op zijn gemak in een kerk, dat blijkt wel. Maar dat kon de pret allemaal niet drukken. Want Anthony stond in een eindspel met in elkaar geschoven pionnen een kwaliteit voor en wat misschien nog belangrijker was in die stelling: zijn koning stond in het midden en kon de stelling binnendringen, terwijl de koning van zijn tegenstander ergens zielig in een hoekje stond. Anthony won en de buit was binnen.
Mijn tegenstander had in de opening een pion geofferd voor tegenspel, maar kreeg geen tegenspel en die pion zag hij nooit meer terug. Toen het eenmaal 4½-2½ voor ons was en ik inmiddels een straal gewonnen eindspel op het bord had, zinspeelde hij er waarschijnlijk op dat ik snel naar huis wou en bood nog even snel remise aan. Daar had ik geen zin in. Dan maar even doorspelen, maar ik geef geen winstpartij weg. Althans: niet vrijwillig. Onvrijwillig dit keer ook gelukkig niet en pakte mijn eerste winst van het seizoen.
Een mooi eindresultaat: winst met 5½-2½. Geen ander team heeft tot nu toe met die cijfers van Overschie 2 gewonnen. Het kampioenschap komt nu echt dichtbij. We staan aan kop en 2 punten los.
Overschie 2 - De Pion 2 2½ - 5½
Mario Dirks (1558) - Kees van Hogeloon (1467) 0 - 1
Menno Maarsen (1610) - Ad Bruijns (1680) 0 - 1
Kris van den Heuvel (1647) - Henk Alberts (1546) 1 - 0
Wil de Gids (1443) - Anthony Snijders (1469) 0 - 1
Remco van Duist ( - ) - Thimo Linders (1650) 0 - 1
Fabio van 't Hoff ( - ) - Bas Robben (1517) 0 - 1
Ruud Gorseman (1425) - Theo Potjes (1414) 1 - 0
Özgür Atmaca ( - ) - Bas Snijders (1440) ½ - ½
