Stukkenjagers van het bord geveegd!

Een beetje verlaat kwamen wij in Tilburg aan om daar een kroeg in te gaan; De Beurs. Nee we gingen dit keer niet zuipen, maar er stond de laatste ronde van de externe competitie voor ons te wachten. Onze tegenstander Stukkenjagers 4 stond samen met D4 op de eerste plaats.
De vriendelijke jongens uit Tilburg hadden de klokken nog niet aan gezet, waardoor we gelijk maar aan de slag gingen om nog enigszins op tijd de partijen te kunnen beëindigen.
De eerste partij die werd gewonnen met zwart was door Ton van der Werf. Uit een siciliaanse opening ontstond een iets betere stelling voor zwart, waardoor Ton zijn aanval op de koningsvleugel kon richten. Ook zijn tegenstander Mark van den Berg ging aanvallen, waardoor er op twee fronten een scherpe strijd ontstond. Met een veel zwakkere koningsaanval van Van den Berg en het foutief verdedigen van de zwarte aanval won Ton een hele dame en gaf zijn tegenstander op.
Frans Peeters zei van tevoren dat het een snelle pot ging worden. In de opening won Frans een stuk, zonder enige compensatie in te hoeven leveren, van zijn op dat moment slapende tegenstander. Met ‘wanhoopsaanvallen’ probeerde zijn tegenstander nog wat van de partij te maken en zowaar lukte dat nog. Frans moest een stuk inleveren om niet mat te gaan, naar toen ik even niet keek bleek er toch meer aan de hand te zijn en kon ik een nulletje bijschrijven.
Weer was het Frans gelukt om een gewonnen stelling te verliezen, want dat deed hij namelijk tegen de Wolstad ook al. Het was tenslotte mooi weer, dus Frans ging met een biertje en een sigaar lekker op het terrasje voor De Beurs zitten alwaar hij door de rennende reporter voorzien werd van het reilen en zeilen op de borden.
Op het zesde bord was het Maarten Verdult die met een mooie matcombinatie het tweede punt binnenhaalde. Daarmee heeft hij 100% gescoord in de externe, net als Hans Ravestein. Maarten gaf wel ontzettend veel pionnen kado aan zijn tegenstander, maar gelukkig voor hem werd het geen eindspel. Zijn tegenstander zag de ingewikkelde theoretische matmanoeuvre aankomen, maar liet Maarten hem op eigen kracht uitzoeken en dit lukte hem dan ook.
Het vierde punt kwam van Mathijs Matthijsse, die zijn tegenstander in een gelijk uitziend eindspel toch nog de winst wist te behalen. Zo te horen werd er door zijn tegenstander geblunderd in het eindspel, waardoor er een stuk ongewild van het bord moest verdwijnen.
Met een mooie 3-1 voorsprong kon de winst ons al bijna niet meer ontgaan, ook gezien de stellingen op de overige borden; Henk stond remise (wel met een pion minder), Marcel stond gewonnen, Jan stond goed maar nog te pril om een oordeel te kunnen geven over zijn partij, Bas stond gewonnen.
Jan van Oosterhout kreeg een remiseaanbod van hun teamcaptain, een dubieuze actie vanuit mijn perceptie; aangezien ze voor elk punt hadden moeten knokken om nog kampioen te kunnen worden. Jan kwam even de stand bekijken en daarna nog even kritisch naar de stelling kijken, waarna tot remise werd besloten. Jan kon nog gaan offeren, maar hij twijfelde te veel aan een goede afloop.
Bas Robben speelde goed en stond geruime tijd veel beter, maar het duurde nog heel lang voordat hij met de juiste zettencombinatie zijn tegenstander mat kon zetten. De winst van Bas was de winnende en de rest kon daardoor vrijuit spelen.
Niet veel later zag de tegenstander van Henk Alberts geen winstkansen meer, met een pion meer, en besloten tot remise. De laatste partij die nog gaande was, was die van Marcel Koek. Marcel verdedigde een stevige aanval, op zijn koningsvleugel, goed en kwam beter uit de strijd. Uiteindelijk moest er worden afgeruild en er bleven twee pionnen over, tegenover een loper en een pion voor Marcel, wat niet meer te winnen viel voor Marcel en besloten eveneens tot remise.
Bij ‘thuiskomst’ bleken we het enige team te zijn dat gewonnen had en geen remise hadden gespeeld zoals de rest van de teams (stelletje schuivers!).

De Pion 4 – Stukkenjagers 4 5,5 – 2,5
1. Jan van Oosterhout (w) – Arend-Jan Meerwijk 0,5-0,5
2. Marcel Koek (z) – Oscar van Ewijk 0,5-0,5
3. Frans Peeters (w) – Sander Funk 0-1
4. Ton van der Werf (z) – Mark van den Berg 1-0
5. Mathijs Matthijsse (w) – Emiel Bouwens 1-0
6. Maarten Verdult (z) – Roel Backhuis 1-0
7. Bas Robben (w) – Dennis Slegers 1-0
8. Henk Alberts (z) – Jan Otten 0,5-0,5