Op pad met Professor Elo – deel 2

Ons Limburgs avontuur was na vorige keer nog niet voorbij. Ditmaal mocht het Tweede richting Voerendaal. Voerendaal speelt in Café-Zalencentrum Keulen. Keulen? Nee, niet in Duitsland, gewoon in Klumme. Klumme lijkt dan weer op klunen en zo is het cirkeltje rond met het thema winter en sneeuw. Klumme is overigens de Limburgse naam voor Klimmen. En dat laatste is van belang voor het vervolg van het verslag. Veel leesplezier!

Zoals wel vaker, schat de verslaggever de reistijd altijd ruim in. Vertrek om 10.30 uit Roosendaal en nog voor 12.30 aanwezig. Alleen de arbiter was er al, Jos Pots. Zo hadden we rustig de tijd om van koffie en het uitzicht. Professor Elo was meegekomen om weg ijsvrij te maken. Nog even ter informatie, ditmaal doet ondergetekende geen voorspelling op basis van de ratings, want de berekening die de razende reporter toepaste, bleek een veelvoorkomende fout in de statistiek te zijn (zie Ecological fallacy (met dank aan Cees IJzermans)). Begeven op glad ijs gaat niet gebeuren dacht de schrijver dezes. Ditmaal schreef hij wel van te voren al een deel van het verslag. Daarin werd geen 0-8 overwinning maar een 5-3 nederlaag (je moet toch realistisch zijn) voorspeld. Gelukkig kan dat verslag tot een sneeuwbal worden opgefrommeld en weggegooid.

Professor Elo had mij ingefluisterd om Koen op bord 1 te zetten. ‘Die jongen kan wel schaken, maar moet iets doen aan zijn tijdsindeling.’ Zo gezegd, zo gedaan. Koen op 1 en die had als eerste klaar kunnen zijn. Maar dat gebeurde niet, een remiseaanbod werd na kort overleg afgeslagen. Gewoon de zwarte piste op. Daar ga je vast heelhuids van af kunnen komen, was het devies van Professor Elo. Niet lang na dat remiseaanbod was wel de eerste klaar: René. Op het zesde bord speelde hij tegen Ingrid Voigt (1957). Voigt, een typisch Duitse achternaam, verraadt al dat er aantal Duitsers in het team van Voerendaal zitten. Maar in de paar minuten tussen de bekendmaking van de opstelling en het begin van de partij, wist René al dat het Schots werd. Na een foute zet van Ingrid, maakte hij het ijskoud af:

Soms wil je als teamleider zetten influisteren, zeker als je een sterke schaker bent. Dat is niet voor onze teamcaptain weggelegd, maar roepen dat iemand een zet moet doen, zou hij nog wel kunnen. Toch moest hij echt stil zijn toen hij met een schuin oog naar de partij van Eric keek. Eric had met wat mazzel (of was het stiekem toch gewoon berekend) een sterke aanval opgezet door eerst een stuk te verliezen waarna de zevende rij voor hem was. Stukwinst terug (Op zet 17 had zwart Lxe4 moeten spelen, de aanval was volgens ome Fritz niet doorslaand), en heersen. Totdat zijn tegenstander, Marcel Frenken (2103), een ijskoude zet speelde om de iglo van Erics koning aan te tasten. Zo koud, dat Eric bevroor en de tijd sneller ging dan gedacht. Kijkt u mee vanaf zet 14:

Kort daarna werden twee partijen min of meer tegelijk gewonnen. Eindelijk had papa Bo tijd gevonden om te schaken op zaterdag. Op de heenreis werd zijn schaakseizoen besproken. Een paar partijen voor de avondcompetitie, maar daar hield het bij op. Hij moest dus boven zichzelf uitstijgen en de top beklimmen om waar te maken wat uw verslaggever al hoopte: een punt. Versla Professor Elo was de simpele taak. Bo kreeg wel een kwaliteit van zijn tegenstander, André Krüger (2101), maar dat was in ruil voor het loperpaar en die kreeg vrij spel. In onderstaande stelling viel echter de vlag van André.

Uw teamcaptain was niet veel later klaar. In een rommelpartij met meer kansen voor zwart dan voor wit, wist Bart van der Zwet (2060) de beslissende zetten niet te vinden en liet mij Professor Elo bewijzen dat zijn formules niet helemaal kloppen. Winnen doet uw verslaggever niet al te vaak op zaterdag, dus iedere winstpartij is er een om goed te bewaren. Nu is het tijd voor warme chocomel met slagroom en een koekje!

Inclusief annotatie, de volledige partij:

Dan de partijen zonder notatie. Wat een toeval dat er op die volgorde een einde kwam aan de partijen. De inkt was waarschijnlijk bevroren. Het was fris in de speelzaal. Het koudste front was er boven Benny zijn bord. Benny nam het op tegen de jongste speler in de zaal, Leopold Wagner (2018). Hij begaf zich op glad ijs door iets te nonchalant te spelen en liet Leopold binnen komen op b7 met de dame. Pogingen om die dame te vangen, werkte niet. Het kostte Benny wel pionnetjes en dat brak hem op in het eindspel.

Koen was ondertussen goed terecht gekomen, hij had een directe winstkans gemist maar stond wel twee pionnen voor en had het actieve spel. Dat kon toch niet misgaan? Zijn tegenstander Henk Temmink (2139) hoopte op Professor Elo die zou zeggen van wel, want die tijd blijft een ding. Onnauwkeurigheden leiden tot een verkeerde afwikkeling waarna het voordeel als sneeuw voor de zon verdween en Koen slechts remise had. Desalniettemin, goed gedaan! Remise op bord één, die voegt uw verslaggever toe aan zijn collectie van opvallende resultaten op bord één (René en Ted die winnen vorig seizoen zitten er al in). Wie volgt, Elfje?!

Heeft u geteld? Tot nu toe hebben we drieënhalf sneeuwballen tegen de iglo van Voerendaal 2 gegooid. Nog één hele en we zijn binnen. Ivo leek lange tijd een perfect ronde sneeuwbal aan het maken te zijn. Stond een kwaliteit voor, maar Paul Stümer (2126) kreeg een sloot pionnen extra. Paul liep echter alsnog een wak in, waarna Ivo de kans kreeg om pionnen terug te winnen of eeuwig schaak te hebben. MATCHPUNT.

Eigenlijk kon op het moment dat Ivo de remise keepte, al gesproken worden van matchpunten. Ngo Hin had op het laatste bord de zieke Erik vervangen en speelde min of meer in dezelfde stijl als Erik. Het zag er gewoon solide uit. Een blok ijs was er niets bij. Twee lopers tegen twee paarden, lopers zijn beter dan paarden dus dat zal wel winnen. Helaas, Professor Elo riep van de zijlijn dat paarden soms iets beter zijn. Dat waren opbeurende woorden voor zijn tegenstander, Sander Bachaus (2036) Een loper en paard gingen verloren, maar de pionnen waren netjes in elkaar geschoven. Dat kon Ngo Hin vervolgens relatief eenvoudig remise houden.

De iglo van Voerendaal 2 stortte in elkaar.

Voerendaal 2

De Pion 2

 
Temmink , H.H. (Henk) 2139 Riemens , K. (Koen) 1846 ½ – ½
Wagner , L.F. (Leopold) 2018 Onrust , B. (Benny) 2027 1 – 0
Krueger , A. (André) 2101 Veth de, B. (Bo) 1963 0 – 1
Stuemer , P. (Paul) 2126 Kok , I. (Ivo) 2077 ½ – ½
Frenken , M.J.P. (Marcel) 2103 Loon van, E. (Eric) 1917 1 – 0
Voigt , I. (Ingrid) 1957 Broek van den, R. (René) 1929 0 – 1
Zwet van der, B.W. (Bart) 2060 Lambregts , F.J.J. (Frank) 1812 0 – 1
Bachaus , S. (Sander) 2026 Cheng , N.H. (Ngo Hin) 1932 ½ – ½
Gemiddelde Rating: 2066 Gemiddelde Rating: 1938 3½-4½

Op zes borden versloegen we niet alleen Voerendaal 2, maar ook Professor Elo. Als adviseur is Professor Elo maar aan de kant gezet, want klaarblijkelijk doet hij geen goed werk in de winter. Zit er wel een temperatuurcorrectie in de berekening van ratings? Als we het koud hebben, spelen we als mannen en dat was de bedoeling.

Na afloop van de wedstrijd, sprak Bo nog de legendarische woorden dat hij niet naar huis kon rijden, want hij was dronken van geluk. En ondanks het late tijdstip (omstreeks 18.15 werd richting huis gegaan) was niet iedereen al klaar met Klimmen, in Roosendaal hebben er nog een aantal een berg beklommen om thuis te komen.

Dan rest nu nog een dankjewel aan de teamcaptain van het Vlaggenschip voor de felicitaties en u als lezer van dit verslag fijne feestdagen en een goed 2018 te wensen. De volgende wedstrijd is begin februari. Dan mogen we gelukkig weer thuis spelen.

Geef een reactie