NBSB Bekerteam wint van ’t Paardje

Gisteren, 14 november, ging ons bekerteam op weg naar Made. Ondergetekende had aangeboden om te rijden en was al om kwart voor zeven vertrokken naar de Tolberg om Koen Riemens op te halen. Koen stond al klaar om te vertrekken zodat we snel richting de Dijken konden rijden om Henk Alberts op te halen. Dat was nog niet zo makkelijk vanwege een aantal opgebroken wegen maar uiteindelijk wisten we Henk te bereiken. Op richting Oudenbosch om Frank Lambregts op te halen! Rechts, rechts, je moet hier rechts riep Frank nog maar de voorzitter vond de nieuwe super rotonde zo mooi dat we verkeerd reden en in Etten-Leur terecht kwamen. Het werd zo dus een echte ‘route touristique’ maar Made.

Ruim op tijd (het was 5 voor acht) kwamen we in Hotel PartyCentrum ’t Trefpunt aan. De jeugd van ’t Paardje was nog aan het schaken en de teamcaptain René Goossens heette ons van harte welkom. Al snel druppelden de volwassenen binnen en werden de tafels voor de bekerwedstrijd opgesteld. Lekker kopje koffie erbij en de sportieve strijd kon losbarsten. Ondergetekende was als eerste klaar. Wit was sterk gestart maar Ad, spelende met zwart, ving alle mogelijk dreigingen op en toen er opeens een hoop stukken werden geruild was de remise snel beklonken. Het was 21.45 toen Koen een remise aanbod kreeg. Frank stond minder en bij Henk stond het gelijk. Koen besloot daarom het remise aanbod niet aan te nemen maar het had hem wel een groot aantal minuten gekost. Omdat er in de beker gespeeld wordt zonder increment is dat best wel lastig. Henk was ondertussen met zijn pennen aan het worstelen. Op een gegeven moment had hij er een drietal naast zijn boekje liggen. Gelukkig kwam hij wel steeds beter te staan. Dat kon ook van Frank zijn tegenstander gezegd worden. Alle hens aan dek bij Frank! Inmiddels had de tegenstander van Koen wederom remise aangeboden. Uiteraard kwam Koen mij, in de functie van teamcaptain, vragen of hij dit mocht aannemen. Lastig. Een overwinning van Koen aan bord 1 zou natuurlijk heel gunstig voor ons zijn. Als Frank zou verliezen en Henk remise spelen dan waren we toch door. Koen besloot er nog eens over na te denken maar dat kostte weer veel tijd… Uiteindelijk kon hij niet anders dan in remise te berusten. 4 remises wat dan, vroeg ik aan René, we hebben niets afgesproken. Dan maar loten!

Maar schaken is een blijft een wonderbaarlijke sport. Frank zijn tegenstander kwam een beetje in tijdnood en liet toe dat de torens van Frank de witte stelling binnen kwamen. Dat werd hem fataal. Frank speelde het goed uit en net voordat hij mat kon zetten noteerde zijn tegenstander 0-1 op zijn notatievel en gaf op! Zo stonden we opeens met 2-1 voor en was de strijd beslist. Henk mocht zelfs nog verliezen maar dan nog waren we een ronde verder. Maar Henk wilde helemaal niet verliezen, hij wilde winnen. Na een knappe aanval stond hij zelfs 2 pionnen voor. Met moeite werd door beide spelers de 40 zetten gehaald. Het was een lastig eindspel, allebei 2 torens, dat er op het bord kwam. Te lastig om met de beperkte tijd die nog restte tot winst te voeren. Daarom werd er remise besloten. Kunnen we eindelijk naar bed riep ondergetekende. Rond kwart over elf konden we aan onze terugreis beginnen. De sfeer was goed in de auto en ”TomTom Frank” wist de snelste route naar Oudenbosch. Het was al weer 15 november voordat de teamcaptain voldaan onder de wol kon gaan…

’t Paardje  1,5  De Pion  2,5
Gosens , L. (René)  1650                   Riemens , K. (Koen)  1846           ½ – ½
Hout van den, P.J.M. (Peter) 1846      Lambregts , F.J.J. (Frank) 1812      0 – 1
Stadhouders , L.J.A.M. (Rene) 1727    Alberts , J.H. (Henk)  1662           ½ – ½
Wijs de, R. (Robbert)  1637                Bruijns , A.M.P.D. (Ad) 1 681       ½ – ½
Gemiddelde Rating:  1715                   Gemiddelde Rating:  1750          1½-2½

Geef een reactie