Forse nederlaag De Pion 4

Als het eenmaal fout begint te gaan, dan gaat ook meteen alles fout. Een uitvloeisel van Murphy’s Law? Ik weet het niet. Maar het ging wel op voor De Pion 4 deze ronde.
Dat begon al weken voor de wedstrijd zelf. Normaal heeft het vierde heel weinig afmeldingen, maar dit keer kwamen er 3 tegelijk: Bas Robben, Peter Huijser en onze teamcaptain Mark Mathon. En laten alle reserves dan ineens ook niet beschikbaar zijn… En dan werd ook Jan van Oosterhout nog weggetrokken om het 3e aan te vullen. Dus moest er van het 5e teamleden aangevuld worden om ons team compleet te maken: Theo Potjes, Bas Snijders en Patrick Heijnen. De Pion 4 werd zo eigenlijk De Pion 4½. Hadden we wel kans tegen een redelijk sterk team als De Oude Toren 1?

Misschien toch wel. Want toen we arriveerden in Berkel-Enschot hoorden we dat De Oude Toren zelf ook stevig verzwakt was. Misschien liep alles dan toch nog goed af. Lang leek dat ook te gebeuren. Weliswaar verloor Hans Ravestein vrij snel (ging flink de fout in, wat hem normaal extern zowat nooit overkomt), Jan Rijkse rolde zijn tegenstander zonder veel moeite op. Jan moest ook wel. Hij had van bord geruild met Theo en dat vond Theo best op voorwaarde dat Jan dan wel het punt pakte. Jan pakte een pion, een toren, een dame en dat was kat in het bakkie.
Stand 1-1, op alle borden een gelijkwaardige stelling, niets aan de hand voor ons. Maar toen ging het mis. Overal. De nullen vielen ineens bij bosjes.
Theo Potjes viel iets te voortvarend aan, verloor een pion en de tegenstander stoomde op met 2 verbonden vrijpionnen. Henk Alberts bleef aan het 1e bord lang uitstekend overeind tegen een speler met een rating van 1887, maar moest toch het hoofd buigen. Ik was zelf ook iets te gretig: liet mijn loper mijn vrijpion ondersteunen, maar een vrijpion van mijn tegenstander kon ik zo niet meer tegenhouden en die was 2 zetten eerder. Ook Jacques Smits had een partij die 2 kanten op kon gaan en ook bij hem ging het net verkeerd. Patrick Heijnen had in een wild-west-stelling de beste kansen, maar miste zijn winstkans en ging er toen zelf aan.
Treurnis en ellende dus, ondanks niet echt slecht spel van ons. Kleine foutjes deden ons de das om. Goed gespeeld van invallers Theo Potjes en Patrick Heijnen, ook al moesten zij de winst aan de tegenstander laten. En de derde invaller? Die deed het ook bijzonder goed. Bas Snijders volgde het voorbeeld van zijn teamgenoten om met kleine foutjes de partij weg te geven niet en en speelde remise. Intussen zagen we hoe het 5e, die ook in Berkel-Enschot speelde, wel de winst pakte. Met 3 meisjes in het team, die samen 2½ punt pakten. We hebben dus duidelijk te weinig dames in het team. We twijfelen nog of we Nelleke Pernas mee laten spelen in ons team of enkele teamleden een gedwongen sex-operatie laten ondergaan. Kijken of dat helpt…

De Oude Toren 1 (1575) – De Pion 4 (1486)  6½ – 1½

Michael van Ansenwoude (1887) – Henk Alberts (1650) 1 – 0
Marcel Strik (1562) – Jacques Smits (1649) 1 – 0
Aart Budding (1602) – Kees van Hogeloon (1555) 1 – 0
Erik Frederiks (1567) – Hans Ravestein (1521) 1 – 0
Frans Deckers (1532) – Bas Snijders (1413) ½ – ½
Ed van der Nat (1521) – Theo Potjes (1389) 1 – 0
Marcel Pulles (1525) – Jan Rijkse (1580) 0 – 1
Egidion Hernando (1403) – Patrick Heijnen (1127) 1 – 0