De masters verliezen nipt!

In de wielersport spreekt men niet over “senioren” maar over “masters”. Dit keer waren de masters van de Pion te gast bij de masters van Helmond. Inderdaad, 2 teams met door de wol geverfde spelers namen het tegen elkaar op.

Gelukkig zorgt onze teamleider, Mark Mathon, er altijd voor dat we op tijd vertrekken naar verre oorden en dat kwam deze keer goed uit want we stonden bij Breda zeker een half uur in de file. Waarschijnlijk een klapband zo sprak ik, toen we de kapotte auto zagen die langs de middenberm opgetakeld werd.

Het was al aardig druk in het Snooker(?) Centrum  toen we daar rond enen aankwamen. Er waren al 2 teams van Stukkenjagers – met een hoop bekenden – aanwezig en ons team maakte het 3 tal compleet dat het tegen HSC zou opnemen.

Imad speelde deze keer op bord 1. Hij kwam goed uit de opening en leek iets beter te staan. Ondertekende speelde op bord 2 tegen de teamcaptain van HSC en kreeg al snel remise aangeboden. Na overleg met Mark werd besloten de remise aan te nemen. (Super)Master Theo op bord 7 en Mark op bord 8 stonden prima en op de andere borden stonden we gelijk. Dat laatste bleek toch niet helemaal waar. Een kwetsbare koning zorgde ervoor dat Peter een vervelende aanval over zich heen kreeg en uiteindelijk de vlag moest strijken. Dat zelfde overkwam ook Imad. Zo stonden we dus opeens met 2,5-0,5 achter.

Niet getreurd, zo dacht ik. Theo en Mark staan goed dus die punten pakken we wel terug. Opeens ging het ook mis bij Bas. De torens van wit – maar vooral het paard – vielen de stelling van Bas binnen en in ”no time” kon Bas opgeven. Achteraf gaf Bas aan dat hij misschien met zijn loper op h3 had moeten slaan voor een prima (tegen)aanval. Oeps, de achterstand werd zo opeens wel erg groot. Maar toen kwamen er ook punten voor ons binnen. Theo speelde het eindspel prima uit en dwong zijn tegenstander tot overgave. Net veel later kon ook Mark (eindspeld 2 pionnen voor) een punt noteren. Henk is de laatste weken in bloedvorm en ook deze keer speelde hij weer erg goed. ( tweede jeugd?) Enfin, jammer genoeg leidde het deze keer niet tot winst alhoewel het daar wel even naar had uitgezien.

Met de remise van Henk kwam de stand op 3-4 en werden we toeschouwer van het bord van Jacques. Jacques is pas geopereerd aan zijn oog, iets wat hem nog steeds wel een beetje parten speelt, maar gelukkig voor het 3e was wilde hij toch graag meespelen. Van enige hinder aan zijn oog was tijdens de partij – zo vond ik – niet veel te merken. Ok, hij kwam wat minder uit het middenspel, stond zelfs een pion achter, maar herpakte zich meer dan uitstekend in het eindspel. Zodanig zelfs dat het er even op leek dat hij dat partij nog kon gaan winnen. Er kwam een stelling op het bord – paard en pion tegen 2 pionnen – waarbij Jacques (spelende met zwart) er voor moest zorgen dat wit niet de kans kreeg om zijn laatste pion eraf te snoepen. Te lastig zo bleek en daarmee kwam de eindstand op 3,5-4,5. Toch gingen de masters met een goed gevoel weer huiswaarts. Op naar de volgende – hopelijk net zo spannende – ontmoeting!