De Mannêh stomen rustig door!

Disclaimer: de TL geeft niet vanzelfsprekend precies weer wat er gebeurde, aangezien hij niets van openingen snapt en een geheugen heeft als een zeef.

Op zaterdag 12 december stond onze (nieuwe) directe concurrent op het programma: Terneuzen (1). Met een gelijkspel zou het verschil 2 matchpunten blijven, met winst 3 (of zelfs 4 bij gunstige uitslagen).

We waren echter enigszins verzwakt met de afwezigheid van Peter ‘100% is best leuk’ Kuijpers, Paul ‘vakantie is zoveel leuker’ Kuijpers en Marloes ‘belangrijke dingen gaan voor’ Peeters. René v/d Broek bleek gelukkig bereid om te zorgen dat we in ieder geval met 8 Mannen aan konden treden.

De wedstrijd begon een slordige 15 minuten later dan gepland, vanwege het nog afwezig zijn van een speler van Terneuzen en de wedstrijdleider (zelfde trein waarschijnlijk). Hier onder volgen de uitslagen in (ongeveer) volgorde van eindtijd.

Op bord 5 was Ngo Hin de eerste die een score kon laten noteren. In een (door René) voorspelde opening kreeg Ngo Hin tegen G. Kamminga (teamcaptain van Terneuzen) actieve centrumpionnen. Er leek echter niet echt iets uit voort te komen en op het moment dat er een aantal stukken geruild werden en Ngo Hin in een minder eindspel terecht zou komen, werd er remise aangeboden en Ngo Hin mocht dat gezien de andere stellingen aannemen. 1/2 – 1/2

Niet veel later kwam het eerste volle punt binnen. Waar sommigen spreken van een tactische of strategische opstelling, bleek het toch wederom een verstandige keuze om Marcel op 8 te zetten. Waar hij de Mannêh om hem heen voorziet van inspiratie, lijkt er richting de tegenstander eerder intimidatie uitgestraald te worden. Tevreden over de opening was hij niet, maar de lijnen gingen open (want daar zijn ze immers voor!) en de tegenstander (A.J. Breukelman) verslikte zich daarin en gaf pardoes een stuk cadeau. Wat resteerde was een betere stelling en een punt voor Marcel. 1.5 – 0.5

Het volgende punt kwam van Ted. Ik heb niet precies gezien hoe het ging, maar de tegenstander van Ted pakte twee pionnen en daarna ging het in hoog tempo bergafwaarts. Ted kreeg de overhand met actief spel, pakte de pionnen terug en bij zwart stond er nog steeds een loper op f8 en een toren op h8, speelt wel prettig…met twee stukken meer. Aan het eind werd de koning wat opgejaagd en was het over. 2.5 – 0.5

Benny pakte op bord 7 bijna het eerste matchpunt, maar had de “pech” dat hij eerder klaar was dan René. In een gesloten stelling werden de stukken van Benny één voor één richting de koningsstelling van zijn tegenstander gericht en die begon te bezwijken onder de druk. Met weliswaar niet super veel tijd op de klok kreeg Benny een stuk cadeau en kon het punt bijgetekend worden. Het was misschien niet op slag uit, maar compensatie voor wit was nergens te bekennen. 3.5 – 0.5

René haalde het eerste matchpunt binnen. Ik quote uit zijn mail :
“En hierbij mijn eigen partij van afgelopen zaterdag, en ook eentje van 4,5 jaar geleden… ja, want 4,5 jaar geleden viel ik ook in voor het tweede team, en toen was het ook tegen Terneuzen (maar dan in Terneuzen) en toen was het ook tegen Jordi Gernaert, en toen had ik ook wit, en toen speelde ik ook London, en toen werd het ook een gepiel op de damevleugel, en toen liet ik hem ook glippen… :-). Dat potje van 4,5 jaar geleden had ik overigens in de week voor afgelopen zaterdag nog doorgespeeld… dus ik was me bewust van zijn speelstijl toen ik zaterdag tegenover hem ging zitten !!”.
Voorbereiding kan dus ergens wel handig zijn soms, alleen leverde het dit keer hetzelfde resultaat op. Op het remiseaanbod van René werd zijn tegenstander opgedragen het maar aan te nemen. Zo kregen we het eerste matchpunt heel makkelijk aangereikt! 4 – 1

Ondertussen had Peter D op bord 1 een lastige middag. tegen M. Freeke gebeurde er op de klok iets wat we inmiddels al heel vaak gezien hebben: 1. 40 minuten minder, 2. gelijk, 3. 40 minuten minder, 4. tijdnood, 5. uitslag.
Ik heb niet bijster veel gezien van de partij, maar wat ik zag was nergens hoopgevend. Peter werd resoluut van het bord gedrukt over de koningsvleugel. 4 – 2.

Matchwinner werd ikzelf op bord 2. Tegen Q. Ducarmon kwam er iets op het bord dat een tijd lang niet ergens naartoe leek te gaan. Totdat zwart vrijwillig twee geïsoleerde pionnen kreeg. Het op dat moment iets actievere stukkenspel draaide vervolgens binnen no-time compleet om. De zwarte dame ging van d8, via d5, d6, b6, a6, b6 naar c7. De witten stukken stonden inmiddels een stuk degelijker en de pionnenstructuur was ook in mijn voordeel. Gezien de stand op dat moment (4-2) vond ik het verstandiger een (zoals een Kuijpers dat doet, een tactisch!) remiseaanbod te doen dan om een betere stelling uit te spelen (lees te verprutsen). Het remiseaanbod werd meteen aangenomen (gezien de stelling niet vreemd, Fritz gaf iets aan wat rond de +1.13 zat) en daarmee waren beide matchpunten weer veilig! 4.5 – 2.5

Carlo was als laatste bezig, maar daar zag het er al een hele tijd naar uit dat het op remise af zou gaan. Zoals Carlo het zelf omschreef: “in de opening even ietsje te enthousiast m’n paardje op e7 gezet i.p.v. m’n dame, maar na 15 zetten was het al weer gelijk. Daarna nog 25 zetten tegen een 0-flatline aan zitten kijken.” Carlo had in principe een zwakke loper tegen een iets sterker paard, maar er stonden nog veel pionnen op het bord en alles was (volgens mij) zonder enige moeite bij elkaar te houden. Eindstand: 5 – 3.

De Pion 2 – Terneuzen 1 5 – 3
1. Peter Dankers – M. Freeke 0 – 1
2. Jos Kuijpers – Q. Ducarmon 1/2 – 1/2
3. Carlo Rens – K. van Coppenolle 1/2 – 1/2
4. René van den Broek – J. Gernaert 1/2 – 1/2
5. Ngo Hin Cheng – G. Kamminga 1/2 – 1/2
6. Ted van Eck – Q. Volleman 1 – 0
7. Benny Onrust – (D. Lansay 1 – 0
8. Marcel Huijser – A.J. Breukelman 1 – 0

Volgende ronde uit tegen Souburg, 4 – 4 voorspeld zoals de geschiedenis al vaak heeft laten zien. Weddenschappen mogen afgesloten worden bij Dhr. E. van Elven.