Best of the rest

De laatste competitieronde was tegen Dubbelschaak 2. Dubbelschaak 2 stond met een tweetal matchpunten voor op ons op de eerste plaats. Met een minimale overwinning van 7-1 zouden wij kampioen worden. Plan de campagne was de 8-0.

Op volle oorlogssterkte gingen wij op 21 april 2007 op bekend terrein en met een schaar aan fans vol goede moed de strijd aan. De opstelling was als volgt:

1. Ad Bruijns – Hans Heijstek
2. Benny Onrust – Frank Steenbekkers
3. Benny Todts – Gilion Berkelmans
4. Erik van Elven – Geert Tiellemans
5. Marc Naalden – Coen Sannen
6. Ton van der Werf – Niels Heystek
7. Arco Schumacher – Martin van Driel
8. Chris Lambregts – Michel van de Elzen

Een uitslag van 7-1 of hoger was natuurlijk niet geheel realistisch, maar toen na een uur spelen Marc Naalden een tweetal stukken aan zijn tegenstander gaf, was de missie helemaal passé.
Marc was duidelijk niet geheel geconcentreerd en probeerde met een niet voldoende doordachte blufaanval een gat in de verdediging van de koning te slaan, dit ging echter dermate mis dat middels oa een dubbele aanval een tweetal stukken van Marc de doos in konden zonder compensatie.
Een 1-0 achterstand.

Arco Schumacher had ook zijn eigen plan getrokken en schoof alles helemaal dicht, uiteraard met de willige hulp van zijn tegenstander en teamcaptain van Dubbelschaak. Toen alles potdicht zat, bood Martin van Driel remise aan. Op mijn verzoek om dit voorlopig niet aan te nemen en te wachten werd in gegaan, maar eigenlijk was dit niet echt realistisch, maar het moest. Na enige tijd de klok gelopen te hebben en wat op de andere borden gekeken te hebben, nam Arco de remise aan met minder dan 2 minuten op de klok.
Het kampioenschap voor de mannen uit Boxtel was nu een feit.

Op het eerste bord had Ad Bruijns zich vergrepen en stond een stuk achter. Op het tweede bord werd een duel gevochten tussen de leraar en de leerling, met een ratingverschil van maarliefst 498 punten! Franck Steenbekkers had niet veel moeite met onze Benny Onrust en stond gewonnen, maar moest het alleen nog vakkundig afmaken. Het derde bord was van onze andere Benny, zoals gewoonlijk weer een rotzooi. Erik van Elven en Ton van der Werf stonden nog op remise, maar op het laatste bord had Chris Lambregts na een slechte opening de kansen weten te keren en stond gewonnen.

De partij van Erik van Elven eindigde ook in remise. Heb eerlijk gezegd geen idee hoe het stond en hoe alles tot stand was gekomen, maar naar het schijnt was het terecht remise. Op het laatste bord wist Chris Lambregts het eerste volle punt voor ons binnen te halen,

Ondergetekende zat niet echt lekker in de partij en had wat keuzes genomen, waar hij achteraf spijt van had. In komende tijdnood speelde ik het verrassende Pd5, maar pakte niet uit zoals ik had gehoopt en verwacht. Achteraf in de analyse bleek dat ik tot twee keer toe een zeer gezonde stelling en zeker in één keer een gewonnen stelling zou krijgen na Pd5. Mijn tegenstander speelde het keurig uit en behaalde hierdoor een TPR van 2129.

Benny Onrust en Ad Bruijns konden niet veel meer aan de slechte stelling op het bord doen en verloren vrij kansloos op de eerste twee borden. Benny Todts daarentegen wist met veel gerommel zijn verloren positie om te zetten in een partij met grote remise kansen en vervolgens zelfs tot winst.

Al met al was het een terecht 5-3 verliespot, waardoor we genoegen moeten nemen met een tweede plaats.