Kans gemist

Het eerste team van De Pion speelde gisteren haar eerste (thuis)wedstrijd van het seizoen 2025-2026. De uitslag werd een nipte nederlaag, maar we hebben echt kansen gemist op een verrassende winst bij de start van dit seizoen… zonde.

We spelen dit seizoen in de klasse 4G, net zoals vorig jaar dus in de vierde klasse, maar er zitten wel weer een paar teams uit een andere regio in. De tegenstander van gisteren, Charlois Europoort 2 (Rotterdam), waren we twee seizoen geleden in de derde klasse in een thuiswedstrijd ook tegen gekomen. Toen wonnen we van hen, maar die winst kon uiteindelijk niet voorkomen dat ook wij toen in dat seizoen degradeerden naar de vierde klasse. Bij de voorbeschouwingen van dit seizoen was opgevallen dat het tweede team van Charlois Europoort voorafgaand een opstelling had doorgeven met onder andere drie FideMeesters (slik). Op grond van die opstelling hadden ze een gemiddelde rating van 2084. En daar kunnen wij dan met onze sterkste basisopstelling slechts een gemiddelde van 1938 tegenover zetten. Toen we rond de aanvang van de wedstrijd gisteren aan de bar stonden en één van de spelers van Charlois vroeg naar de sterkte verschillen antwoordde ik… iets van 140 elo-punten. Waarop hij antwoordde: “in wiens voordeel dan”. Totaal verbaasd heb ik hem toen uitgelegd dat zij toch echt een veel hoger gemiddelde rating hebben dan wij en ook vele andere teams in onze klasse. Maar… al snel werd de reden voor zijn twijfel duidelijk. Gisteren was de opstelling van Charlois namelijk niet gelijk aan de basisopstelling van hen. Kort daarna kwam ik er achter dat twee van de drie FideMeesters niet aanwezig zouden zijn. Ze hadden in plaats van FM Julian Overdam (2402 rating) en FM Michel de Wit (2038 rating maar ooit wel boven de 2300…) twee andere spelers opgesteld. En één van die andere spelers was de speler die twijfelde over wie van de twee teams de hoogste rating had. Overigens bleek die speler uiteindelijk ook mijn tegenstander te zijn, maar daarover later meer.

De start van de wedstrijd verliep niet helemaal soepel. Wij waren allemaal om 12.00 uur aanwezig, maar de spelers uit Rotterdam bleken in Rotterdam grote problemen gehad te hebben om uit de stad te komen. Er kwamen bij de spelers van Charlois die al wel aanwezig waren diverse whats app berichtjes binnen over, nog een half uur onderweg, zijn er bijna etc. Aangezien er twee spelers bijna waren en twee spelers nog echt niet, begonnen we uiteindelijk om 12.15 uur, toen de twee spelers die dichtbij waren gearriveerd waren. Mijn slechte ervaringen van een paar seizoenen geleden met sociaal empathisch wachten op de tegenstander (toen zelfs in een uitwedstrijd van ons) kwamen weer naar boven. Maar vooral op goede oude bekenden als Kresna Soerjadi en Cor de Wit wilde ik toch nog wel even wachten. Maar ook niet meer dan dat. Dus om 12.15 uur gingen overal de klokken aan en ontbraken er nog twee spelers van Charlois. Die kwamen uiteindelijk pas rond 12.40 uur binnen.

Toen de wedstrijd eenmaal begonnen was, hadden Eric van Loon (bord #6) en zijn tegenstander Cor de Wit het idee dat zij een vorige keer ook tegen elkaar hadden gespeeld. Nu kan dat het geval zijn, maar dan is het wel langer dan vier jaar geleden. Bij de ontmoeting van februari 2024 speelde Marcel Huijser tegen Cor en bij de ontmoeting van september 2021 speelde (de nu afwezige) Koen Riemens tegen Cor. Maar enfin, op het bord van Eric en Cor werd Eric met wit geconfronteerd met 3. … f5 in het Spaans en ging Eric daarna meteen de denktank in… Het leek er op dat Eric toch wel een goede stelling kreeg, maar het was allemaal net niet genoeg om er echt voordeel uit te halen. Al met al werd na een paar uur spelen hier dus al besloten tot remise. Daarna duurde het lang totdat de volgende resultaten kwamen. En zoals wel vaker ben ik weer eens vergeten om de volgorde van ‘binnenkomst’ ergens te noteren, dus het gaat wellicht niet in chronologische volgorde. Ton van der Werf (bord #4) viel gisteren bij ons in. Maar ja, als je clubkampioen bent geworden vorig seizoen is zo’n invalbeurt eigenlijk geen verslechtering van de teamopstelling. En dat bleek ook tijdens zijn partij. Zoals de laatste tijd wel vaker, offerde Ton een pion en kreeg hij daar mooie compensatie voor. Toen hij nog een pion achter stond vroeg hij aan mij als teamleider of hij later in de partij remise mocht aanbieden. Daarop heb ik alleen maar gezegd, vraag dat straks nog maar een keer. Ik had namelijk het idee dat die pion wel terug zou komen en dat Ton dan zelfs nog beter zou staan. Gelukkig had Ton dat gevoel toch eigenlijk ook wel, en ja, al snel kwam de pion terug en bleek de witte stelling van Ton toch echt veel beter te zijn. Ton zorgde dus voor ons eerste volle punt. Al met al leek er toen dus nog weinig aan de hand. Carlo Rens (bord #2) speelde tegen de op papier sterkste speler van Charlois, Robin Lecomte (rating 2197). Robin was één van de twee spelers die pas om 12.40 uur aan kwamen en speelde met zwart Caro-Kann (1. e4 c6). De manier waarop Carlo dat tegenspeelde was zeeeeer ongebruikelijk, maar anderzijds bleef de partij ondanks dat toch in evenwicht. Volgens mij probeerde Robin nog in het middenspel op de damevleugel voordeel te bereiken, maar uiteindelijk kwam een remise als uitslag door. En rond die tijd kwam er ook een remise bij Marcel Huijser (bord #3) als resultaat. Na afloop hebben we met de groep zijn partij nog uitgebreid zitten analyseren. En dit was eigenlijk één van de partijen waarbij we achteraf het gevoel hadden.. .mmmm… hier had meer in gezeten. Dat gevoel had ik zeker bij de partij van Thimo Linders (bord #7). Ik heb daarvan een stuk gemist. Toen ik nog rekende op een positief resultaat had Thimo (met zwart) net zijn tegenstander opgezadeld met een triple pion (c3, c4 en c5). Maar wat er daarna is gebeurd is op dit moment voor mij een mysterie. Rond het moment dat ik zelf klaar was ging ik nog eens kijken bij Thimo en toen had zijn tegenstander een toren en een paard en twee pionnen extra tegen twee torens. En de zwarte stelling zag er toen echt als onmogelijk te spelen uit. Dus dat werd een teleurstelling voor Thimo. Een winstpartij voor Charlois en daarmee kwam de stand weer gelijk (volgens mij was het toen 2,5 – 2,5). Dat ik bij dit soort wedstrijden een stuk mis, komt dan ook omdat mijn eigen partij aandacht dan vergt. En dat was ook gisteren het geval. Aan het begin gaat het dan allemaal nog relaxed, nog even met die en die praten tussendoor over vroeger, maar op een bepaald moment moet het op het bord gebeuren. Ik speelde met zwart op bord #5 en in de opening verliep het nog allemaal rustig. Op een bepaald moment, en dat was eigenlijk nog maar na de dertiende zet van wit, kwam ik op een idee wat mijn tegenstander al tijdens de partij omschreef als een ‘hardloper’. Nu kan ik in verband met te vaak rugklachten helemaal niet meer hardlopen in de buitenlucht, maar op het schaakbord had ik gisteren inderdaad een ‘hardloper’. Het idee met 13. … h5, 14. … h4 was echter om daarna met 15. … Lh5 mijn loper te behouden. En dat idee werkte in de partij in ieder geval prima uit. Wit trok zich wat terug, speelde daarna nog twee net wat te rustige zetten en toen kwamen alle zwarte stukken los. Het leverde uiteindelijk een volle toren voorsprong op. En dan denk je als toeschouwer (maar ik ook), zo…. klaar! Maar nee, voor mijn gevoel was het nog altijd erg tricky rondom mijn eigen koning. En toen ik het in beider tijdnood dan ook nog eens niet handig deed met 36. … Pe7 verloor ik een stuk terug. Maar toen werd het pas echt circus. Ik kon met zwart vervolgens de aanval overnemen (en dat doe ik toch echt veeeeeeel liever dan verdedigen). En toen was daar de 40e en laatste zet voor de tijdnoodcontrole.

Hier moest ik met zwart mijn veertigste zet doen. Ervaren schakers weten wat dat betekent. Stress! Je moet er nog één en die moet wel goed zijn, je wil niet net op die allerlaatste zet voor de tijdnoodcontrole alles weer verkwanselen. Ik zag vanalles. Ik zag eerst dat wat ik eigenlijk van plan was (40. … Td3). Maar toen zag ik (dacht ik) dat daar iets mis mee was. Chips… Dan op zoek naar een alternatief. Ik vond een alternatief, maar dat was eigenlijk een onvoorstelbaar alternatief. Een dameoffer waarna ik vervolgens de dame van mijn tegenstander weer zou terugwinnen. Okay, dus de gedachte was, er is een alternatief, hoe bizar ook. Toen in laatste minuten nog op zoek naar een meer normalere winstvariant. Ook nog eens die eerste checken, die ik eigenlijk van plan was.. Nee, die klopte niet (dacht ik). En verder kon ik toch echt niks fatsoenlijks vinden. Dus mijn veertigste zet werd de bijna niet voor te stellen 40. … Dh6+ waarna 41. Txh6 volgde (dame kwijt) maar waarnaar 41. … Td3 volgde en alle witte stukken in stonden. En na een tijdje naar deze stelling gekeken te hebben gaf wit totaal verbaasd op. Ook de omstanders konden bijna niet geloven wat er was gebeurd. Dachten eerst dat 40 … Dh6+ een enorme blunder was. Dachten overigens (terecht) ook dat ik het mezelf makkelijk had moeten maken met 40. … Td3 (de zet die ik eigenlijk eerst van plan was) en dat het dan na 41. Lh7+ (aftrekschaak met de witte toren op h8) 41. … Ke7 42. Lxd3 Txh8 ineens ondekbaar mat was… die laatste had ik helemaal gemist (Eric van Loon had het als toeschouwer wel gezien en hoopte dat ik het ook ontdekte). Er stonden bij het nadenken over mijn veertigste zet nog drie stukken op de achterste rij En in evenzoveel zetten verdwenen die dus één voor één van die achterste rij. Moeilijk te visualiseren heet dat dan officieel. De slotstelling was overigens inderdaad echt totaal verloren voor wit toen hij op gaf. In de analyse achteraf deden we het nog niet zo handig. Maar na het in de partij gespeelde 41. … Td3 zou wit niet beter hebben gehad dan 42. Th8 terug en dan was zwart na 42. … Txf3+ 43. Kg2 Tfd3! 44. Lh7+ (weer dat aftrekschaak) 44. … Ke7 45. Lxd3 Txh8 een kwaliteit en een pion voor gebleven in een eenvoudig te winnen eindspel.

Dus… optimisme bij mij bij een tussenstand van 3,5 – 2,5. Maar na eerst even geanalyseerd te hebben ging ik toch even kijken naar de laatste twee partijen. En toen ik die twee stellingen zag, wist ik dat het optimisme niet terecht was. Zowel Thijs van Tilborg (bord #8) als Ivo Kok (bord #1) stonden slecht. En misschien konden ze er nog een half puntje uit slepen en zo voor minimaal één matchpunt zorgen. En Ivo zijn laatste nederlaag in het eerste team dateert van december 2023. En eigenlijk rekenen we (of in ieder geval ‘ik’) toch altijd wel op minimaal een half puntje bij Ivo. Maar dat zat er dit keer niet in. Helaas dus. Het toreneindspel bij Thijs tegen Kresna Soerjadi ging verloren en ook de stelling met een kwaliteit minder van Ivo tegen Fide Meester Stefan Tabak ging verloren. Voor allebei balen en ook voor het team en een 3,5 – 4,5 nederlaag in de eerste ronde.

Er had gisteren dus echt veel meer in gezeten dan een nederlaag. En hopelijk breekt ons dat aan het eind van het seizoen niet op. De sfeer was na afloop overigens nog prima in het team. En dat zullen we de komende maanden nodig hebben. Er zijn nog veel moeilijke wedstrijden te gaan in deze vierde klasse G!

Bord	De Pion 1	Rating	Ronde 1	Charlois Europoort 2	Rating
1	Kok, I. (Ivo)	2142	0-1	Tabak, S.R. (Stefan)	2092
2	Rens, C. (Carlo)	2003	½ – ½	Lecomte, R. (Robin)	2197
3	Huijser, M.W. (Marcel)	1917	½ – ½	Tinga, T.I. (Tjerk)	1986
4	Werf van der, T. (Ton)	1898	1-0	Canedo jr., J.M. (Jesus)	1978
5	Broek van den, R. (René)	1928	1-0	Hoogland, B. (Bauke)	1986
6	Loon van, E. (Eric)	1928	½ – ½	Wit de, C. (Cor)	1943
7	Linders, T. (Thimo)	1791	0-1	Yang, W. (Wang)	1953
8	Tilborg van, T. (Thijs)	1797	0-1	Soerjadi, K. (Kresna)	2026
	Gemiddelde Rating:	1926	3½-4½	Gemiddelde Rating:	2020