Scherpenisse. Geen van onze teamleden kon zich herinneren ooit een externe wedstrijd te hebben gespeeld in dit pittoreske dorp. Scherpenisse telde in 2011 1791 inwoners en behoort sinds 1971 bij de gemeente Tholen. Tot dat jaar was Scherpenisse een zelfstandige gemeente en dat is maar goed ook want anders had onze speellocatie wellicht nooit bestaan. Hoewel… Het Oude Raadhuis van Scherpenisse stamt uit 1594. Maria van Nassau, een van de dochters van Willem van Oranje, heeft hier een gift voor gedaan. Zometeen meer over Maria, maar eerst nog even wat details over deze speellocatie. De speellocatie heeft een flink kelder naar het schijnt en heeft een prachtig torentje. Dat torentje is van latere tijd aangezien in 1847 een deel is afgebroken. In 1982 is het een en ander herbouwd. Een mooie historische speellocatie dus. De schaakvereniging van Scherpenisse, Denk en Zet, is tegenwoordig de beheerder van de ruimte die toegankelijk is gemaakt. De vereniging laat ook haar schaakhistorie zien, zo zag uw verslaggever prijzen van een toernooi waar onze voorzitter wellicht nog om heeft gestreden; het Vierstedentoernooi tussen Eeuwig Schaak, UNK, Denk en Zet en Schaakhoeve. Er werd echter niet tegen Denk en Zet gespeeld. Voor de zaterdagcompetitie heeft Denk en Zet een samenwerking opgezet met de schaakvereniging uit Zierikzee. Zierikzee Scherpenisse Combinatie (ZSC) heeft daardoor de beschikking over meer spelers, een slimme zet. Maar was het voldoende voor de wedstrijd? Dat leest u hieronder.

Het was gisteren allemaal te doen in de Höllekes in Steensel. Dat ligt in de Kempen. In het begin van de 19de eeuw werden de dorpen rondom Steensel onveilig gemaakt door de bende van Steensel, die vooral uit afgedankte soldaten bestond. Ze pleegden gewelddadige inbraken in alle nachten, zoals de bendeleden zelf in hun eigen lied brutaal zongen. De plaatselijke bevolking en ook de politie kenden de bendeleden. Toch kon de bende van Steensel gedurende acht jaar ongestoord de gewelddadige inbraken plegen. Volgens het verhaal reed de leider op een paard met verkeerd onderslagen hoefijzers, om eventuele achtervolgers te misleiden. Uiteindelijk werd de bende toch opgepakt, waarna de schout in Eersel, op 25 november 1804 een kar Eindhoven binnenreed met daarop alle bendeleden. Na een berechting in Den Bosch werden een deel van de bende op 10 mei 1805 opgehangen. Een ander deel werd gegeseld, gebrandmerkt en tot tuchthuisstraf veroordeeld. Oppassen dus in Steensel….

In de weken voorafgaand aan de match tegen De Kemppion 1 ging er heel wat vooraf. De beschikbaarheid van de bemanning en de reserves van De Pion 4 was minimaal, waardoor het afblazen van de match zelfs even aan de orde was. Het was uiteindelijk noodzakelijk om twee partijen vooruit te spelen. Daartoe gaven Patrick Heijnen en Ab Witkamp als een soort van verkenner op dinsdagavond in Steensel acte de présence. Ad Bruijns offerde overigens zijn vrije tijd op door de rol van chauffeur op zich te nemen. Bedankt Ad!

Dan de match zelf. Bij de vooruitgespeelde partijen kwam Patrick Heijnen met wit op bord 1 tegen Wilbert Rombauts niet verder dan een mooie remise en Ab Witkamp verloor met zwart op bord 2 door een foutje in de opening van Piet Roos. Gisteren werd vervolgd met een achterstand. Marieke van Essen maakte op bord 3 met wit in 14 zetjes korte metten met TL Frank Rombouts. Bij zet 11 maakte Rombouts een grote fout. Hij speelde Pd4, dit paard kon Marieke ruilen om vervolgens met haar loper op e6 te slaan. Hij sloeg terug, met stukwinst voor Marieke en ondekbaar mat op g4 tot gevolg. Tussenstand: 1½ - 1½.

Theo Potjes speelde met wit op bord 7 tegen Rolf Westmijse. Theo kreeg veel ruimte. Na de lange rokade van Westmijse leidde dit tot een snelle opmars op links én tot een verkruimelde defensie van zwart. Uiteindelijk ging dit uiteraard fout voor Westmijse. Puntje voor Theo. De voorsprong is met 1½ - 2½ een feit! Op bord 8 speelde Joshua Prevoo met zwart tegen Theo Jacobs een rommelpartij. Beiden kwamen redelijk uit de opening, daarna over en weer veel slechte zetten. Jacobs stond dik gewonnen, maar wist daar niet zo goed raad mee en accepteerde het in opdracht aangeboden remiseaanbod van Joshua. Zelf speelde ik met zwart tegen Frans Rombouts. In een eindspel met gelijke lopers en een pion meer werd mijn remiseaanbod geaccepteerd. Tussenstand: 2½ - 3½.

Kimberley Oostvogels speelde met wit tegen Leendert Vriens. In het middenspel kwam er wat spanning op de stelling te staan, maar dat werd verholpen door het afruilen van stukken. Nadat alles zo’n beetje was afgeruild, werd remise overeen gekomen. Anthony Snijders speelde met zwart op bord 4 tegen Jan Gerritsen. Na een rustige opening stond het ongeveer gelijk. Door beide kemphanen werden over en weer foutjes gemaakt. Gerritsen als laatste, waardoor Anthony terug in de partij kon komen en de stelling weer min of meer gelijk was. Gerritsen bood remise aan en dat werd uiteraard geaccepteerd. Eindstand: 3½ - 4½.

Surf voor de individuele uitslagen naar de website van de KNSB. Mede namens de bemanning van De Pion 4 wens ik u nog een fijne zondag, prettige feestdagen, een goed uiteinde en alvast een gezond en sportief 2019.

Al wekenlang werd naar het treffen uitgekeken. RSG tegen De Pion 3. Een strijd op leven en dood om de macht in Roosendaal. Bloed vloeide... nou ja dat ook weer niet... Trots werd gekrenkt... dat wel... Het werd een klassiek Grieks drama tussen twee bevriende verenigingen.
RSG had al een probleem voor het treffen in de Veestallen begon. Ben Cartens, die ingepland was op bord 8, werd ziek en een vervanger moest ter elfder ure worden opgetrommeld. Die werd gevonden in Frans Jonkers, die wel net een nachtdienst achter de rug had. En dat was te merken. Hij werd kansloos van het bord geschoven door Peter Huijser.
Jan Rijkse en Hans Ravestein, al verschillende keren een koppel bij het Tweetallentoernooi, konden het niet over het hart verkrijgen elkaar pijn te doen aan het bord en dus werd het een vreedzame remise. Jacques Smits en Arco Schumacher hielden elkaar in evenwicht en ook hier was remise het resultaat.
Bij de partij tussen Frank Rockx en mij werd het hele centrum dichtgeschoven en viel alleen op de koningsvleugel nog wat te halen. Frank zette daar een aanval op, ik timmerde de boel dicht en meende op een remise af te koersen. Frank dacht daar anders over, vond dat hij straal gewonnen stond, probeerde net iets te veel te forceren... en verloor een paar cruciale pionnen, waarna ik de partij won. Erik van Elven en Marc Naalden speelde een partij met tegengestelde rochades; spektakel verzekerd en dat kwam er. Erik was eerder met zijn aanval en won en toen stond het zomaar 4-1 voor De Pion 3!
De fanclub van De Pion 3 werd uitzinnig van vreugde en zette de fanfare in. Schaken met een dweilorkest, het geeft wel sfeer... Maar de vreugde was wel erg voorbarig. Want we stonden wel met 4-1 voor, op de resterende borden hadden de Pionezen het stuk voor stuk bijzonder moeilijk.
Henk Alberts had tegen Ted van Eck al vroeg in de partij een pion verloren, won hem later weer terug, maar bleef wel wat minder staan en toen Ted ook nog eens een stuk won was het einde verhaal voor Henk. Ad Bruijns wist lang stand te houden tegen Bo de Veth, maar Bo drukte Ad langzaam in de verdediging, zijn stukken kwamen stuk voor stuk actiever te staan, hij won een pion en ook de partij. Subtiel en dodelijk efficiënt gespeeld door Bo.
Bas Robben had het lastig tegen pa de Veth. Een witte pion op h7 bond de zwarte dame aan het veld h8 en dat was voor Bas een blok aan het been. Maar het tij keerde voor Bas. Bas won een stuk tegen 2 pionnen, maakte de pion op h7 onschadelijk en leek zowaar op winst af te koersen. Christ zocht de tegenaanval en Bas liet zich verrassen en zich volkomen onnodig mat zetten. En daarmee glipte de winst op RSG door onze vingers. Een dramatisch slot van, jawel, een echt Grieks drama. De broedertwist werd daarmee geen broedermoord, maar een broederlijke deling van de punten. Waar nog lang over nagepraat zal worden...

RSG - De Pion 3 4 - 4

Marc Naalden (1803) - Erik van Elven (1876) 0 - 1
Bo de Veth (1958) - Ad Bruijns (1654) 1 - 0
Ted van Eck (1826) - Henk Alberts (1621) 1 - 0
Christ de Veth (1568) - Bas Robben (1565) 1 - 0
Arco Schumacher (1759) - Jacques Smits (1563) ½ - ½
Frank Rockx (1586) - Kees van Hogeloon (1523) 0 - 1
Hans Ravestein (1526) - Jan Rijkse (1526) ½ - ½
Frans Jonkers (1037) - Peter Huijser (1597) 0 - 1

 

 

Electronic Stability Program, Antiblokeersysteem, Antislipregeling. Zo maar wat termen die je niet vaak tegenkomt in een verslag van een externe wedstrijd. Het begon op die bewuste dinsdagavond 4 december 2018. Je wordt om 18.15 uur opgehaald om richting Eindhoven te rijden. Eerst het station in Eindhoven en daarna de speellocatie van de Woensel Licht Combinatie. Dat was de bedoeling. Het begon al verkeerd, in plaats van die net gescoorde maaltijdsalade, had je rustig wat groentes kunnen snijden, pasta kunnen koken en het vlees bakken. De chauffeur was wat te laat omdat de teamleider zijn papieren niet op orde had. Nog steeds ruim op tijd vertrokken we overigens uit Roosendaal. Maar na zo'n 25 minuten rijden, stopten we. We waren bij Rijen (goh, het toeval, niet kunnen rijen doe je bij Rijen...). De auto ging in storing. Gelukkig kwam een monteur van de Garage Van Eijck uit Breda zo'n 40 minuten later en konden we onze weg vervolgen. Maar wat had dat voor impact. Onze treinreiziger was vooruit gestuurd, meneer de Competitieleider bleek mevrouw de Competitieleider en onze teamleider bleek niet de bekende René te zijn. 'René wie?' waren de legendarische woorden van de teamleider van WLC A.

Omstreeks 20.30 uur, ruim 2 uur nadat uw reporter had gebaald dat hij die maaltijdsalade naar binnen had gewerkt, gingen de klokken toch aan. 30 minuten later dan de bedoeling. Maar de partijen waren er niet minder om. Stefan Colijn, onze treinreiziger, was dus als eerste aanwezig, zat op het eerste bord, is de enige speler van het Eerste in ons midden en is als eerste klaar. Het verhaal van de partij is simpel. Guus Bollen (2221) werd op de achterste drie rijen van het bord vastgezet. De stukken die over de vierde rij heen gingen werden afgeruild waarna Stefan 2 lopers had en Guus 2 paarden. De paarden werden vervolgens gewonnen ten koste van een toren een pion, maar de lopers bleken oppermachtig. Zie hieronder hoe een matnet gevlochten wordt.

De volgende die klaar was, was uw razende reporter. Dat duurde wel even wat langer overigens. Op het derde bord, tijdens de lange autorit was nog een wissel gemaakt op bord 3 en 4 overigens, trof hij Charlie Tang (2124) aan. Het werd een partij waarbij ondergetekende naar tactische kansen zocht, terwijl Charlie rustig afwachten. Nooit leek er iets aan de hand te zijn. Het zoeken was echter tijdrovend. Te tijdrovend. Ondanks prima voorbereiding om te snelschaken op 1 december jongstleden, vergaloppeerde uw favoriete verslagenschrijver zich lelijk in het eindspel. Er werden onnauwkeurige zetten gespeeld en dat leidde tot kwaliteitsverschil en daarmee verloor we een partij die gezien het spelverloop, naar de mening van schrijver dezes ook zeker terecht, in remise had mogen eindigen. Kijkt u maar mee naar de volgende zetten, met de analyse van Fritz.

Ondertussen wist de teamleider van WLC A, Rudy Simons (1994), weer wie René was. Van den Broek, dé Van den Broek. Maar zoals al bekend was René bij de les vandaag. Het werd een partij die niet noemenswaardig is, waarbij René door de vlag ging en daar houd het wel op wat René betreft. Toch komt hier een fragment, want gezien onze teamleider min of meer verwachtte dat ondergetekende dit verhaal zou typen, mag die ondergetekende ook wel afwijken van de post-rondemail van zijn teamleider. Kijkt u mee naar de stelling waarbij onze aller teamleider door de vlag gaat (met de analyse van René zelf).

Maar dan, de laatste. Waar onze Competitieleider zichzelf Moi noemt, heeft Ivo Kok het voordeel dat hij slechts IK hoeft te noteren bij zijn naam. Hij nam het op tegen Jeroen Medema (2190). Ivo had veel tijd gebruikt om activiteit te krijgen op het bord en dat leverde hem een prima stelling op. Een actief paard in het centrum dat goed kon samenwerken met de overblijvende toren. Ideaal, want hierdoor kon hij een vrijpion creëren. In de tweede helft van de partij, na de eerste tijdscontrole, bleek dat nuttig want Jeroen had moeite om een verdediging te bedenken. In de tweede tijdsperiode gebruikte Jeroen dan ook veel tijd en dat brak hem op. Met nog 1 seconde op de klok en een winnende stelling, kon Ivo vlag zeggen.

Daarna begon de lange terugreis, via een straat in Tilburg met een moeilijk mooie naam, langs de bewuste parkeerplaats, zonder autoproblemen. Met een stabiele 2-2 arriveerden we rond half twee ’s nachts in Roosendaal en werd uw razende reporter aan het typen gezet. Daar heeft hij even zijn tijd voor genomen om wat partijfragmenten op te kunnen nemen.

De komende wedstrijden zijn allemaal tegen Tilburgers, eerst komt KiNG nogmaals op bezoek, daarna mag Stukkenjagers op bezoek komen en daarna mogen we op bezoek bij Stukkenjagers. Lijfsbehoud is nog altijd mogelijk.

Wat is er mooier dan een wedstrijd tussen twee teams die volstrekt aan elkaar gewaagd zijn en waarbij het verschil in sterkte op elk bord miniem is? Zo'n wedstrijd was het tegen CSV 2 uit Capelle aan den IJssel. (Al lagen de ratings soms behoorlijk uit elkaar in het voordeel van CSV.) Op elk van de 8 borden kon er steeds van alles gebeuren en de tussenstand in de wedstrijd bleef steeds dicht bij elkaar. Het bleef de hele middag akelig spannend en dus... heel leuk!

Het duurde lang voor de eerste beslissingen vielen, maar toen ging het ook ineens snel. Mark Mathon had het de hele middag lastig gehad, wist het vege lijf te redden en was blij dat zijn remise-aanbod geaccepteerd werd. Later werd hij minder blij, toen bleek dat de zet waarmee hij remise aanbood feitelijk een winnende zet was. Dat bleek overigens wel na enige tijd na-analyseren.
Ook bij Jacques Smits bleven de krachtsverhoudingen gelijk, met remise als resultaat. En ook bij mij kwam er een remise aan. Althans: dat dacht ik. Na een paar keer heen en weer schuiven zat ik al klaar om een remise-aanbod van mijn tegenstander (die voor mijn gevoel net iets beter stond) te accepteren, toen die ineens alsnog voor de winst ging. Maar wie het onderste uit de kan wil... Ik kreeg ineens een gewonnen eindspel op het bord en won de partij.
Peter Huijser en zijn tegenstander wikkelden razendsnel af naar een eindspel met zware stukken, dat overigens nog wel knap ingewikkeld was. Peter raakte ergens een pionnetje kwijt, het was nog zeker nog niet echt simpel te winnen voor zijn tegenstander, maar die speelde het goedd uit en scoorde een vol punt: 2-2 dus.
De dame van Jan Rijkse moest het opnemen tegen 2 torens, maar Jan had wel twee pionnen buitgemaakt. Aan Jan is zoiets wel besteed en hij won. Bas Robben deed het uitstekend tegen een speler met 200 Elo-punten meer, won met een prachtig stukoffer een pion en stond lekker, maar werd wat te overmoedig. Een blunder kostte hem een stuk en hij verloor alsnog: 3-3
En toen zag het er ineens helemaal niet goed voor ons uit. Bij Erik van Elven kon het nog alle kanten op, maar Henk Alberts had maar liefst 3 grote problemen: hij zat in tijdnood, was in de verdediging gedrongen en hij stond een pion achter. Henk overleefde de tijdnood, wurmde zich uit de wurggreep van zijn tegenstander, maar bleef wel een pion achter en dat werd hem in het eindspel toch fataal: 3-4. Erik van Elven moest winnen om een matchpunt veilig te stellen en dat was nog een zware opgave. Helden staan op als de nood het hoogst is en Erik was deze wedstrijd een ware held. In een stelling waarin beide koningen niet al te veilig stonden, kreeg Erik controle over de open g-lijn, zijn tegenstander leek dat in eerste instantie te kunnen verdedigen, maar toen Erik erin slaagde zijn paard ook nog eens bij de aanval te betrekken werden dreigingen teveel voor zijn tegenstander en ging de winst naar Erik. Daarmee redde Erik een matchpunt en zal hij bijzonder opgelucht zijn, want hij kon in de vorige twee wedstrijden een betere stelling net niet verzilveren.

Volgende ronde wacht een nog hetere strijd: een uitwedstrijd tegen RSG. RSG is in die wedstrijd favoriet, maar wij zullen ons niet laten kennen. Onze teamcaptain Mark Mathon heeft al een reisplan opgesteld voor die uitwedstrijd: verzamelen bij de Rosada, daar rijden we per auto naar airport Rotterdam-Den Haag (het vroegere Zestienhoven), waar we ons per vliegtuig naar Breda Airport (het vroegere Seppe) laten brengen en per taxi naar de speelzaal van RSG. Helaas zit de penningmeester van De Pion ook bij ons in het team. Dat wordt dus gewoon op de fiets naar De Veestallen...

De Pion 3 - CSV 2 4 - 4
Erik van Elven (1876) - Einathan Ghebreab (1876) 1 - 0
Henk Alberts (1621) - Hans Uitenboogaard (1730) 0 - 1
Bas Robben (1565) - Walter Vermeer (1785) 0 - 1
Jacques Smits (1563) - Thomas Herrewijn (1733) ½ - ½
Peter Huijser (1597) - Willem Klein (1725) 0 - 1
Kees van Hogeloon (1523) - Marco Tjepkema (1552) 1 - 0
Mark Mathon (1535) - Robbert Ritsma (1516) ½ - ½
Jan Rijkse (1526) - Piet Verkamman (1461) 1 - 0

 

Laad meer